Velen tellen de dagen af, want 25 februari worden vrijwel alle maatregelen losgelaten. Is het echt reden voor feest of is er aanleiding om kritisch te blijven? In deze blog een korte uiteenzetting.
- De Coronapas gaat de koelkast in en ondertussen is er 30 miljoen vrijgemaakt om verdere mogelijkheden van de pas technisch uit te werken.
- De Spoedwet is zojuist weer met drie maanden verlengd. En dat juist op een punt dat het aantal IC-opnames een dieptepunt had bereikt.
- Ondertussen gaat de opmars naar het Digital-ID voor heel Europa door. Zonder deze pas is reizen binnen (laat staan buiten) Europa niet meer mogelijk.
- Oh ja, en Corona blijft op Lijst-A staan.
Dus de vraag blijft: is er aanleiding voor een feest?
Als je het mij vraagt is het Ja en Nee.
Ja, natuurlijk is het fijn dat (weliswaar tijdelijk) alle maatregelen zijn opgeheven. Ouders mogen weer met hun kinderen mee naar binnen tijdens hun zwemles en mensen kunnen weer naar de bioscoop, het theater en het museum.
Maar…. het is tegelijkertijd te zot voor worden dat we daar ‘blij’ om zouden moeten zijn. Het zijn activiteiten die nooit, maar dan ook nooit van ons afgepakt hadden mogen worden. En het is vooral belangrijk dat mensen zich dat gaan realiseren.
“Oh, en hoe had jij het dan opgelost, Mordechaï?”, vraag je je misschien af.
Ik ben voor de vrijheid van keuze en voor eigen verantwoordelijkheid. Eenieder bepaalt zelf of hij wel of niet naar de bioscoop wil gaan. Daar heb je geen overheid voor nodig. En zo bepaalt een restauranthouder zelf of hij/zij wel of niet open wil gaan. En geloof me, als een virus echt heel gevaarlijk is, en grote groepen mensen worden zeer ernstig ziek, dan blijven ze vanzelf wel binnen. Daar hoef je niemand voor op te sluiten met ongrondwettelijke maatregelen.
Ik heb sommigen ook horen zeggen dat ze nooit meer terug zullen gaan naar die winkels waar ze geweigerd werden en dat kan ik mij heel goed voorstellen. Nu geef ik toe dat ik ook een aantal ondernemers ken bij wie ik nooit meer een Euro zal uitgeven. Die hebben tijdens de afgelopen periode hun ware gezicht laten zien.
Maar ik heb ook ondernemers gezien die mij met pijn in hun hart weigerden uit angst voor een hoge boete, nadat ze al een paar waarschuwingen hadden gehad. Deze ondernemers moesten kiezen tussen hun inkomsten en hun principes. Een onmogelijke keuze. En dat begrijp ik.
Toch maakten andere ondernemers een andere keuze.
Veel liever blijf ik vooral die ondernemers belonen die hun deuren voor mij open hielden, ook toen het niet mocht, door daar naartoe te gaan en zoveel mogelijk mensen mee te nemen.
Wat ga jij doen?
Ga je doen alsof er niets is gebeurd en pak je het leven weer op? Of ga jij, nu je hebt gezien hoeveel er mis is met het huidige systeem, doorzetten om blijvende veranderingen te realiseren?
Ga je terug naar het ‘oude normaal’ of ga je, hoewel het misschien een zware weg wordt, doorwerken voor een nieuwe wereld? Ik ben benieuwd. Je kan het onderaan in het commentveld laten weten.
De afgelopen maanden gaven wij vanuit de Army of Love verschillende seminars om je voor te bereiden op wat er mogelijk komen gaat. Deze seminars zoals ‘Winter is Coming’, ‘Stilte voor de Storm’ en ‘In het Oog van de Orkaan’ zijn nog altijd te bekijken in onze Online Community.
Tijdens die webinars vroegen veel mensen zich af hoeveel tijd er nog zou zijn om te zorgen voor wat extra water en voedsel in huis. Gelukkig, althans daar lijkt het op, is er wat meer tijd vrijgekomen om de nodige voorbereidingen te treffen.
Daarom zou ik je dan ook aanraden om deze periode te gebruiken om in ieder geval drie acties te ondernemen:
- Maak een inhaalslag
Gebruik deze periode juist om die dingen te doen waar je voorheen geen tijd voor dacht te hebben.
- Onderzoek de mogelijke scenario’s
Niemand kan in de toekomst kijken. Toch liggen er wel een aantal scenario’s klaar die zich mogelijk gaan afspelen. Zo kan het conflict met Rusland op de spits worden gedreven. Eén van de consequenties zou dan kunnen zijn dat we dan een ‘klein’ gasprobleempje hebben. Wellicht wil je daarover nadenken.
- Maak een plan
Vervolgens is het handig als je voor jezelf duidelijk hebt wat je zal doen bij scenario A en wat je zal doen bij scenario B. Niet uit angst. Puur vanuit praktische afwegingen. Wil je bijvoorbeeld in Nederland blijven? Of juist niet? En waar zou je dan heen willen?
Ondertussen blijven wij vanuit de Army of Love doorgaan met het helpen van mensen om de oversteek te maken naar de Nieuwe Wereld. Een wereld waar mannen en vrouwen elkaar zien voor wie ze werkelijk zijn en niet voor de rollen die ze verwacht worden te spelen. Een wereld waar Ondernemerschap, gedreven door winst en groei, wordt omgezet in Bovengeverschap, gebaseerd op missie en intuïtie. En een wereld waarin eenieder in zijn/haar eigen leiderschap mag stappen en waar ‘volgen’ verandert in samenwerking en ondersteuning.
Wij gaan de komende tijd weer een aantal zooms organiseren. Wij willen graag van jou weten waar jij behoefte aan hebt.
Klik HIER om onze Poll in te vullen.
Ik stelde de vraag al eerder: “Ga je terug naar het ‘oude normaal’ of ga je, hoewel het misschien een zware weg wordt, doorwerken voor een nieuwe wereld?”. Ik ben benieuwd.
LAAT HET HIERONDER WETEN.
Ik wil niet terug naar het oude normaal; wel naar een nieuwe wereld waar mensen elkaar helpen als dat nodig is en mensen gewoon vriendelijk voor elkaar zijn.
Ik wil niet terug naar het oude normaal….
Ben trouwens best ver met de stappen zie ik…
Baan opgezegd, huis opknappen en in de verkoop gezet…
Ik ga verhuizen naar Spanje!
Blijk nogal wat overwaarde te hebben!
Nederland is verkocht en heet eigenlijk Duitsland daar wil ik niet meer wonen.
We zijn er nog helemaal niet. De plannen van het WEF / Pigrim society liggen gewoon klaar en daar zijn we nog echt niet vanaf.
Ik wil in ieder geval doorwerken naar een nieuwe wereld! Hoe dit allemaal vorm moet krijgen weet ik op dit moment niet, maar eraan werken blijft de intentie. Gaandeweg zal er veel duidelijk worden denk ik.
We zijn er nog helemaal niet en daarom moeten wij doorgaan met wat wij doen.
Vergeet niet: wij zijn met meer!
Naar een nieuwe mooiere wereld met verbinding en respect. Dat is mijn intentie en op mijn manier werk ik daar van harte aan mee. Ben ook lid van een verbindingsgroep in Barneveld.
Ik ga door met werken aan een nieuwe wereld
Natuurlijk gaan wij voor een betere wereld. als er iets duidelijk is geworden deze twee jaren is dat het hele systeem door en door verrot is. Niet een nieuw normaal maar een beter normaal (ook mooi duidelijk gemaakt in “Game over”. graag willen wij ons aansluiten bij de burgermaatschappij / parallelle samenleving. Wij kiezen altijd de moeilijke weg maar die levert ook het meeste op.
Doorwerken voor een nieuwe wereld.
In het laatste jaar waar ieder zijn of haar keuze maakte om wel of geen vaccinatie te laten zetten, heeft voor mij veel pijn gedaan. Ik ben als asociaal weggezet. Ruzie met mijn moeder omdat ze mij niet begreep, waarom geen vaccinatie. Angst dat ik zou sterven. Veel mensen zitten met angst. En hoe kleiner mijn wereld werd, hoe mooier ikzelf werd. Goed gemaakt met mijn moeder en van aantal mensen afscheid genomen, die totaal niks bijdragen in mijn leven. Maar als gezin zijn wij zo veel hechter geworden en zijn wij gelukkig met weinig.
Hopelijk komt er geen Europees paspoort. Maar ik ben er bang voor. Voor nu gaan wij genieten van wat wel kan. En anders genieten wij van elkaar.
Ik wil mijn eigen leven blijven leven in de chaotische wereld en doe dat op een manier dat voor mij het beste uitkomt. Ik verblijf al jaren voor 8 maanden per jaar op Cyprus en dat wil ik niet meer opgeven. Het geeft me het ultieme vrijheid van leven, en daardoor ben ik bereid om met deze dwaze voorschriften mee te doen.
Ik heb even een oprechte vraag, ik respecteer uw gedachte.
Maar waar ligt voor u dan de grens ?
U zegt zelf dwaze voorschriften.
Maar waar ligt de grens voor u dat u denkt dit gaat voor mij te ver?
Want ondertussen worden er cruciale wetten opgesteld en doorgedrukt die voor ons en de nieuwe generatie van toepassing wordt.
Straks leeft niemand meer in vrijheid en worden wij gekoppeld aan een sociale krediet systeem en mogen wij zelf niks meer bepalen hoe we onze eigen leven lijden
Mijn antwoord was op wim bedoeld.
Mijn grens is allang bereikt Lisa. Daarom sta ik ook op en probeer alles te doen wat er mogelijk is om dit tegen te houden. Maar de realiteit is, dat we met te weinig zijn. Er is massa nodig. Dat is de enige weg. Daarom wederom… 6 maart allemaal naar Den Haag.
Werken aan een nieuwe positieve, eerlijke en liefdevolle wereld.
Het is duidelijk dat deze wereldmaatschappij op weg is naar een (tijdelijke) wereldheerschappij. En die is niet democratisch maar anti-christelijk. Dat zie je en merk je aan alles, zelfs de hoeveelheid aardbevingen en andere natuurrampen nemen steeds meer toe. Daarnaast zie je iets waar 20 jaar geleden niemand mee bezig was. Het gonst en bruist overal over de platte aarde. Kortom: waarheid komt aan het licht, waar we al eeuwen in wandelen. Zijn dit niet de voorspellingen waar Jezus het over heeft in Mattheüs 24 en in het boek openbaring? De strijdt gaat binnenkort tussen het het koninkrijk van de duisternis en het koninkrijk van het licht. En niet het licht van Jodendom, Islam en Christendom samen, maar juist zij tegen de echte waarheid van Jezus. Dus hij komt terug. En daarna begint het 1000 jarig rijk. Hef je hoofd omhoog.
Velen willen gaan voor een nieuwe, betere wereld. Prima, maar dan zullen eerst de sporen van de oude wereld moeten worden verwijderd.
Door naar de nieuwe. Teruggaan kan überhaupt niet meer. Even door de zure appel heen bijten. Jammer dan, maar het moet.
Mij dunkt dat het duidelijk onderscheiden van politiek en medische zaken nu eerst voor ligt. Wij hebben gezien wat vermenging oplevert, nm scheuring en afscheiding naar een parallelle samenleving; Een verdeelde maatschappij.
Kunnen we nadenken om de politieke en medische rol weer uit elkaar te trekken en de medische stand zijn onafhankelijkheid terug te geven? De mens zal zijn arts meer vertrouwen als zelfstandige entiteit.
De politiek zou op een heldere transparante manier zijn zaken moeten regelen, zijn eigen regie houden en in het belang van alle burgers handelen.
Naast wat er nu uitgerold wordt maak ik mij ook erg zorgen over een paar voor mij nogal heftige privézaken, die overigens raken aan de toestand in de wereld in het algemeen en hier in het bijzonder. Ik voel mij vreselijk onmachtig met betrekking tot (on)rechtvaardigheid. En daarbij / hierdoor ook erg moe. Ja, op steeds meer momenten zelfs levensmoe. Maar het is wel zo dat ik liever dood ben dan slaaf van de dictatuur.
Absoluut werken aan een nieuwe wereld!