“Heeft u een centje over voor……?” Een loopje naar de supermarkt en je voelt de goedbedoelende lief vragende ogen branden. Mensen die geld ophalen voor goede doelen. Jaja, het is bijna Kerst…

En dan wordt er flink ingespeeld op de sentimenten.

Als jij zo ruimhartig bent voor jezelf en je naasten (Amazon c.s. draaien overuren), dan kan je vast ook iets missen voor zielige katjes in Griekenland of alleenstaande verlaten moeders in Verweggistan of…. Liefst met wat spraakmakende foto’s of verhalen erbij. Zie dan maar eens met een stalen gezicht, ongeroerd hart en vrij van schuldgevoel daaraan voorbij te lopen.

Ze vormen haast een erehaag waar je doorheen moet om je boodschappen te doen. (Die je tegenwoordig natuurlijk helemaal niet meer bij de supermarkt doet, maar gewoon rechtstreeks bij de boer, getuige het webinar met Rineke Dijkinga >> aanrader!)

Maar goed, als je dan toch eens onverhoopt richting zo’n uit de kluiten gewassen kruidenier loopt, dan word je geld in deze tijd van het jaar steeds vaker je portemonnee uitgekeken.

Want wie wil er nou niets voor een ander doen…?

En als je dan door een overvolle agenda of een wurghypotheek niets voor een ander kan doen, dan is dit een uitkomst. Want zo kan een ander dat voor jou doen. Opgelost!

Of toch niet…?

Velen zijn mij voorgegaan om de exorbitant hoge salarissen uit te pluizen, te ontleden en te bespreken, dus daar ga ik je niet eindeloos mee vermoeien. Voor de beeldvorming wel een paar voorbeelden: Pim Kraan van Save the Children heeft een jaarsalaris van €156.593, Harm Goossens van het Rode Kruis €155.000, Suzanne Laszlo van UNICEF €138.000 en Ernst Suur van War Child €125.000.

Dat is 4 tot 5 keer het modaal inkomen.

Op verschillende sites is te lezen dat de hoogte van deze bedragen geheel gerechtvaardigd is. Toch geeft dat innerlijk wat wrijving. Bij mij althans…

Want hoe verhoudt idealisme zich tot rijkdom?

Juist deze mensen moeten toch weten dat degenen die zij ‘helpen’ in erbarmelijke omstandigheden verkeren en dat vaak juist dóór gebrek aan geld?! Één reisje naar een arm land en je kan tot de conclusie komen dat we in Nederland een ongekend hoge levenstandaard hebben, die flink uit balans is met de meeste andere landen in de wereld. Doet dat dan niets met hun geweten? Knaagt dat niet? En wanneer is genoeg genoeg? Dat geeft te denken…. Wat is hun daadwerkelijke drijfveer?

Toen ik mee werd gevraagd op een zakelijke reis met een financiële aard, werden we in een strook met megalomane all-inclusive oorden ondergebracht. Het kon niet op: op elke hoek een restaurant of snackkiosk uit een andere windrichting, cocktails aan één van de 12 zwemparadijzen tot je erbij neervalt, opgeblazen lippen, billen, borsten en….

En aan de overkant van de straat zit een jongen van een jaar of 15 de hele dag in de hitte op een steen onder een boom met 10 armbandjes. In de hoop dat hij er misschien eentje verkoopt…

Het verschil is groot. Te groot. Pijnlijk groot.

Huilend zat ik in de taxi terug naar het vliegveld. Dit moet toch anders kunnen…?

En wat is het dan fijn om te beseffen dat je geeft wat je kan geven, dat je alleen dat neemt wat je nodig hebt, wat jou toekomt. Dat je helpt zonder er iets voor terug te verwachten. Dat genoeg gewoon echt genoeg is. En dat dat zoveel meer vervullend is dan meer hebben, meer bezitten, meer willen.

Ik zeg het vaak: geven is zoveel zaliger dan ontvangen. En het is echt waar!

Hoe wij met eigen ogen zien wat ozon met mensen doet. Hoe het letterlijk of figuurlijk mensen hun leven teruggeeft. Hoe dankbaar mensen zijn. Hoe concreet hulp kan zijn. Hoe weinig het eigenlijk kost – in de breedste zin van het woord – om er voor de ander te zijn. De tranen in de ogen van de ander bij het voorlezen van een gedicht als dank voor alle hulp. Daar kan toch geen bankcheque tegenop?

Dat wat een gift is, kan alleen als gift voortbestaan. Liefde kan alleen voorbestaan als het wordt doorgegeven. Anders verliest het aan levenskracht.

Ozon is hoe wij een bijdrage leveren aan onze medemens. Hoe maak jij de wereld een stukje mooier?

Inspiratie nodig?

Ome Ad weet raad. Ad Broere vertelt in het webinar ‘Geld en Vrijheid’ hoe geld voor je kan werken en een heel andere betekenis kan krijgen. Hij weet het mooi te verwoorden. Zijn boodschap met betrekking tot investeren luidt: “Wanneer je echt goed wilt investeren, investeer dan in de ander”.

Als dat niet een prachtige kerstgedachte is….

Misschien wil jij wel een bijdrage leveren aan onze stip op de horizon? Het is onze altruïstische droom om over zeven jaar door heel Nederland 100 Ozonpunten te hebben, zodat de mensen die ozon komen ‘doen’ net zo sprankelend bij jou de deur uitgaan als bij ons en jij met net zo’n vervuld hart achterblijft als wij. Iedereen blij! Je kan hier gratis het webinar bekijken van afgelopen dinsdag ‘De Kracht van Ozon‘. 

Of misschien wil je iemand met Kerst met een zinvol en bekrachtigend geschenk verrassen met één van deze kerstpakketten?

Wat je ook doet, doe het goed! En vanuit je hart! Het zal zich in een veelvoud ‘uitbetalen’.

Gewoon omdat het zo mooi en kerstig is: Geven is zoveel zaliger dan ontvangen.

Hoe maak jij de wereld een stukje mooier? Laat het hieronder weten in een comment.