Ik laat me niet Leiden!

“Ik laat me niet leiden, hoor, ik ben een vrij mens!” Hoe vaak hebben we de laatste tijd niet gehoord dat mensen niet zitten te wachten op een leidersfiguur, hiërarchische structuren en om te ‘volgen’.

We zijn het beu om onderdrukt te worden, slaaf gemaakt te worden van een systeem. We willen niet langer in de greep gehouden worden en zaken opgelegd krijgen die ons niet dienen en ons klein houden. We willen vrij zijn! Logisch. En geheel terecht. Onderdrukking en dwang zijn nooit de weg naar een betere samenleving en staan in schril contrast met vooruitgang. Mensen accepteren niet langer de leiding van anderen en verachten het systeem.

We kunnen denk ik wel constateren dat het huidige systeem vergiftigd is en dat het ruimschoots tijd is voor verandering. Maar is het dan ook terecht het gehéle systeem overboord te gooien? Of gooien we daarmee het kind met het badwater weg? En welke rol spelen wij zelf in dit geheel? Wijzen we daarin alleen naar boven of kunnen we ook hand in eigen boezem steken? Laten we daar eens uitgebreider naar kijken.

We maken even een uitstapje. Stel je je eens de 10 meest wijze mensen van Nederland voor. Mensen die zuiver van hart zijn met ongekende levenservaring, inzicht en een vooruitziende blik. En stel nou dat díé ons land zouden regeren, wat zou er dan gebeuren? En ik wil je uitnodigen hier echt even de tijd voor te nemen en je in te leven in hoe dit zou zijn. Dus misschien wil je zelfs wel even stoppen met lezen, je ogen sluiten, je de 10 meest wijze mensen voorstellen en hoe die ons land zouden leiden. Hoe zou ons land er dán uitzien…? Hoe zouden deze wijze mensen, mannen en vrouwen, leidinggeven aan de inwoners van ons land? Hoe zou jij je daarbij voelen en wat zou er allemaal mogelijk en ook onmogelijk zijn? Hoe zou onze landbouw eruitzien, onze zorg, het onderwijs, de financiële structuur, de juridische inrichting, de natuur, de culturele sector enz…?

Wat we ook merken, is dat mensen een allergie hebben (gekregen) voor het woord ‘burger’. Wij zijn immers alleen burger omdat we inwoner zijn van het huidige systeem. Maar stel je nou eens voor dat jij burger bent van een land waarvan de regering bestaat uit de meest wijze mensen van dat land en alles wat zich net aan jouw geestesoog voltrok aan – naar ik verwacht – prachtige aspecten van die samenleving, hoe zou jij je dan voelen ten opzichte van het burgerschap? Heeft dat nog steeds die negatieve connotatie?

Zonder enige twijfel kan ik zeggen dat ik trots zou zijn burger te zijn van die staat, van dat Nederland. Ik zou met opgeheven hoofd en vol vertrouwen deze leiders volgen en zou met liefde mijn plichten doen. Maar ook zorgvuldig omgaan met mijn rechten, mijn vrijheid. Want met vrijheid gaan verantwoordelijkheid en dus beheersing gemoeid.

Daar geef ik graag een voorbeeld bij. Afgelopen weekend waren wij, Mordechaï en ik, op een heel bijzondere workshop: ‘Natural Farming’, georganiseerd door SoVieJa. Het was op een prachtige landelijke locatie in het midden van het land en de leraar was zó inspirerend en wijs, dat hij haast meer goeroe was dan zeer ervaren landbouwer (een regeringskandidaat wat mij betreft!). Wij leerden daar hoe je door ‘niets te doen’ de meest vruchtbare, gezonde en natuurlijke gronden creëert, waaruit overvloed, liefdevolle samenwerking en duurzaamheid groeien.

Beide keren stonden we vrijwel achteraan in de rij voor de lunch. Toen wij aan de beurt waren, bleken er al veel dingen op of er lag nog een halve kruimel. Dat bracht met zich mee dat wij de laatste beetjes zeer zorgvuldig moesten verdelen met elkaar en met de enkeling die nog achter ons stond. Zo zie ik vrijheid ook: datgene wat ik aan vrijheid tot me neem, gaat ten koste van de vrijheid van de ander. Maar wanneer wij ons verantwoordelijk voelen voor de gemeenschap, we rekening houden met elkaar en ons beheersen, dan zal er genoeg zijn voor iedereen.

Terug naar het volgen en leiden. Mordechaï schreef er al eens een blog over, waarin hij aangeeft dat leiden en volgen eigenlijk niet bestaan aan de hand van de metafoor met een danskoppel. Het is veel meer een wisselwerking en op elkaar inspelen en waarbij de beide danspartners afwisselend leiden en volgen, dan dat er daadwerkelijk geleid en gevolgd wordt en dat er sprake is van één leider en één volger. Maar als we dan toch in de termen spreken van leiden en volgen, dan zou ik graag aan deze metafoor het volgende toe willen voegen.

Voor volgen is misschien wel meer moed nodig dan voor leiden. Want (goed) volgen, is een hele kunst. Hoe zit dat? Toen ik jaren geleden mijn eerste danslessen bij Mordechaï volgde, danste ik vaak na met een klein groepje. Daar zaten zeer ervaren dansers tussen. Op een avond zei één van hen tegen mij: “Zo kan ik je niet leiden. Je arm moet wel onder een zekere basisspanning staan.” Er is kracht nodig om geleid te worden. Innerlijke stevigheid. Maar ook autonomie. Want alleen JIJ beslist of je je laat leiden. Jíj hebt de macht!

Hoe vrij ben jij? En wat heb jij nodig om je een vrij mens te voelen? Heb jij voldoende innerlijke stevigheid en daarmee autonomie om je te laten leiden?

Als je wilt werken aan je eigen autonomie, onafhankelijkheid en behoud van de aarde, dan ben je zeer welkom om naar de Onafhankelijkheidsdagen te komen en je los te maken op de gebieden van economie, internet, voeding en energie. Klik HIER voor meer informatie of aanmelden.